Een dag na de officiële bekendmaking dat Hans Knottnerus (Managing Director Sunny Cars Nederland, België en Frankrijk) tegen het einde van het jaar stopt en hij wordt opgevolgd door Marco Ammerlaan (Director of Sales Nederland, België en Frankrijk) en Suzanne Al (Director of Marketing Nederland, België en Frankrijk) maakt het drietal tijd voor een interview met Travelpro. In de brasserie van het pand in Haarlem hebben we het over het gevoel bij de bekendmaking, de afgelopen jaren en de toekomst.
Het moment dat je jouw pensionering bekendmaakte voor collega’s en de buitenwereld lijkt mij wel een dingetje.
Hans: “Ik denk dat ik het er twee jaar geleden voor het eerst over heb gehad met Kai Sannwald en Thorsten Lehmann (eigenaren van Sunny Cars, red.) dat ik niet tot mijn 67e wilde wachten. Het moet natuurlijk ook allemaal passen. De dag dat we mijn pensionering bekendmaakten, was voor mij een afsluiting van een periode waar ik naartoe heb gewerkt. Het is ook het begin van een periode om aan het eind van het jaar een diepe buiging te maken en iedereen in de sector heel veel succes te wensen.”
Marco: “Ik denk dat er een diepe buiging terug wordt gemaakt.”
Hoe was dat moment met alle collega’s?
Hans: “Soms best emotioneel. Ik dacht van tevoren: hoe moet ik dit nu aanvliegen? Ik ben het persbericht gaan voorlezen, want er zijn collega’s die nog niet zo lang bij ons werken en de historie niet (zo goed) kennen. Daarna heb ik mijn eerste arbeidsovereenkomst bij Hertz laten zien. Ik begon daar op 21 mei 1979 op mijn negentiende op de reserveringsafdeling. Onze collega’s die nu op de reserveringsafdeling zitten, zitten achter twee beeldschermen. In mijn tijd kreeg je een vaste telefoon met hoorn. Die hield je vast en dan schreef je een reservering op een kaartje. Als je tien of twintig reserveringen had opgeschreven, ging je naar de telexkamer en dan werden de reserveringen naar Amerika gestuurd.”
Marco: “En dit alles voor 1.400 gulden per maand.”
Hans: “Ja, mijn eerste salaris was 1.400 gulden per maand.”
Hoe heb je het zo lang in de wereld van autohuur uitgehouden?
Hans: “Ik heb veel verschillende dingen gedaan. De reserveringsafdeling, de operatie, aan de balie, ik heb nog voor andere autoverhuurders gewerkt, bij een autoleasebedrijf gezeten en toen weer terug de autohuurwereld in. Ik heb niet het gevoel dat ik 45 jaar lang met één ding bezig ben geweest. Ik heb echt stappen én carrière gemaakt. In de tien jaar bij Hertz heb ik de kans gekregen om van binnenuit te groeien. Het is de manier waarop ik de positie heb mogen bereiken die ik heb bereikt. Selfmade, hard werken.”
Tekst gaat verder onder de afbeelding.
45 jaar geleden, dat was nog eens andere tijd…
Hans: “Dat klopt. In mijn tijd was parttime werken not done, zeker niet als kostwinner. Mijn vrouw heeft ook een hele goede carrière gehad, maar in onze tijd had je geen kinderopvang. Wij moesten iemand zoeken die bij ons thuis op de kinderen kwam passen. Het zijn nu zeker andere tijden. De computer die zijn intrede heeft gedaan, AI, allemaal dingen die er in 1979 niet waren.”
Is Hans van de oude koeien uit sloot halen?
Marco: “Dat is wel een gewetensvraag. Hij is een ervaringsdeskundige die vertelt.”
Suzanne: “Hij heeft wel altijd voorbeelden gegeven. Hans snapt écht hoe de operatie van onze lokale partners werkt en daar vertelt hij regelmatig over. Maar niet als oude koeien uit de sloot halen, maar om ervaringen te delen.”
Hans: “Nieuwe medewerkers van onze customer service-afdeling nemen we een dag mee naar de autoverhuurders op Schiphol, want hoe kun je het proces uitleggen aan klanten als je het zelf nooit hebt gezien? We laten ze daarom meedraaien op Schiphol om te zien dat ogenschijnlijk simpele zaken in de praktijk best complex kunnen zijn.”
Weet je nog het moment dat je voor het eerst een auto huurde?
Hans: “Dat was toen ik voor Hertz werkte en naar Amerika ging: een Mustang Cabrio. Dat maakte heel veel indruk op mij.”
Weet je nog dat Marco en Suzanne binnenkwamen?
Hans: “Ja, Suzanne en ik kennen elkaar al sinds mijn eerste periode bij Sunny Cars in 2001. Toen kwam Suzanne binnen als eerste collega op de marketingafdeling. Marco heb ik eind 2012 kunnen overhalen om naar Sunny Cars te komen, nadat HolidayCars eind december 2012 failliet werd verklaard.”
Marco: “Ik kom uit de failliete boedel en ben hier 1 februari 2013 aan de slag gegaan.”
Wanneer is de opvolging van Hans voor de eerste keer besproken?
Suzanne: “Hans heeft het er sinds twee jaar over dat hij wil stoppen.” Hans: “Ik had het erover met Kai en Thorsten en zij wilden het liefst intern op zoek naar een of twee opvolgers. Eigenlijk kwamen we vrij snel op Suzanne en Marco.”
Voelde je er meteen wat voor, Suzanne?
Suzanne: “Ik zit natuurlijk al heel lang bij Sunny Cars en voel me echt verbonden met het bedrijf. Managing Director is natuurlijk wel een andere rol dan Marketing Manager. Ik moest er wel even over nadenken, maar kwam snel tot de conclusie dat het een geweldige mogelijkheid is.”
Hans: “Het mooie is dat ze beiden blijven doen waar ze al heel goed in zijn. De workload voor een Managing Director is een stuk breder. Je zit in de board, er komen allerlei verantwoordelijkheden bij, dus je moet het eigenlijk ook wel met z’n tweeën doen. Ze gaan echt samen met Kai en Torsten de directie over het totale bedrijf voeren, waarbij Suzanne en Marco focussen op Nederland, België en Frankrijk.”
Tekst gaat verder onder de afbeelding.
Was jij direct enthousiast, Marco?
Marco: “Ja. Je moet er altijd even goed over nadenken en ik wilde het met mijn gezin bespreken. Gelukkig werd er thuis enthousiast op gereageerd. Mijn dochter van dertien vroeg: ‘Moet je dan meer gaan werken?’. Toen vroeg ik aan haar: ‘Zou je dat erg vinden of moet ik juist minder gaan werken?’. Haar antwoord was: ‘Je hoeft niet minder te gaan werken, maar zeker ook niet meer’.”
Wat kunnen reisprofessionals verwachten als Suzanne en jij straks aan het roer staan?
Marco: “We gaan door op de weg die we nu rijden, want we hebben een hele succesvolle periode achter de rug. Het zou heel gek zijn als je nu opeens hele andere dingen zou gaan doen, dus dat gaan we niet doen. In de loop der tijd zal er vast wel iets veranderen, maar op de korte termijn verwacht ik absoluut geen verandering.”
Hoe kijk je naar de verkoop via de retail?
Hans: “Er zijn reisbureaus die heel goed presteren, maar er ook die dat niet doen. Daar moeten we meer de nadruk op gaan leggen: hoe kunnen we helpen om de conversie omhoog te krijgen, want dat is best wel mogelijk. Een Office Manager moet heel gemakkelijk kunnen zien hoe het gaat: welke bestemming doet het goed, welke collega boekt goed, wie boekt minder, enzovoorts.”
Standaard een huurauto bij het pakket zetten, toch?
Marco: “Je hebt reisagenten die met gemak 50 huurauto’s boeken, maar een ander boekt er met moeite vijf. Daar zit natuurlijk nogal wat verschil tussen. We willen kijken hoe we partijen die het moeilijker hebben daarbij kunnen helpen.” Hans: “Om het geld hoeft de consument het niet te laten, want alles gaat qua prijs omhoog, behalve autohuur. Die gaat juist naar beneden. Een huurauto is trouwens het meest interessante product om erbij te verkopen, want relatief gezien houd je daar het meest aan over.”
Over corona wil je het denk ik niet meer hebben?
Hans: “Jawel hoor. Ik heb in die tijd heel veel geleerd. Vlak voordat het in Nederland begon, had ik een discussie met Arjan Kers (CEO TUI BeNE, red.). Wij zagen in Duitsland dat corona iets was om heel serieus rekening mee te houden en besloten niet naar de ITB te gaan. Arjan vond dat we dat niet konden maken, dat we juist moesten laten zien dat er kon worden gereisd. In de vakpers werd het een discussie. Een paar weken later gaf Arjan aan dat we gelijk hadden. Daarnaast vond ik het vreselijk om in één keer 25 mensen te ontslaan. Zoiets had ik nog nooit meegemaakt. Wij wilden dat op zo’n manier doen dat mensen er een ‘goed’ gevoel aan zouden overhouden. Dat hebben we, dankzij de financiële positie die wij hebben en hadden, ruimhartig kunnen doen. Achteraf heb ik nooit gehoord dat collega’s rancuneus naar ons zijn geweest. Ik heb destijds heel goed proberen uit te leggen, op een menselijke manier, het hoe en waarom. We hielden in de coronajaren nog maar 5% van onze business over. Die jaren gingen als een rollercoaster. Daardoor zijn ze heel snel voorbijgegaan, maar ook wel weer heel interessant om mee te maken.”
Heb je je, om met de kleuren van Sunny Cars te spreken, je weleens ergens groen en geel aan geërgerd?
Hans: “Ja, aan de vragen die wij soms krijgen van reizigers. Denk in oplossingen en niet in klagen.”
Ik heb net jouw dochter ontmoet. Blijft er een Knottnerus werken bij Sunny Cars?
Hans, met een knipoog: “Ik heb geprobeerd er een familiebedrijf van te maken. Mijn oudste dochter heeft een tijdje op de marketingafdeling gewerkt en de jongste op reserveringen. Vandaag zit ze toevallig op kantoor, omdat ze een rustige werkplek zocht om aan haar scriptie te werken.”
Marco: “De hamvraag is: zou je adviseren om je eigen kinderen in het bedrijf te halen?”
Hans: “Nou, dat weet ik niet. Ik geloof overigens niet dat mijn dochters zich zo hebben gemanifesteerd dat mensen het gevoel hadden dat het mijn dochters zijn.”
Suzanne: “Mijn dochter heeft al gezegd: ‘Ik ga later wel bij Sunny Cars werken hoor’.” Hans: “Over dochters gesproken, de dochter van Kai was op de ITB als gastvrouw aanwezig op onze Sunny Cars-stand en zette hiermee haar eerste stappen in het bedrijf.”
Tekst gaat verder onder de afbeelding.
Straks trekt Hans de deur achter zich dicht. Gaat dan meteen de bezem door de zaak en wordt alles anders?
Marco: “Dan gaan we het helemaal anders doen en worden onze kleuren rood-zwart. Nee, er zullen ongetwijfeld dingen in de toekomst gaan veranderen, maar ik kan even geen voorbeeld verzinnen. Ik denk overigens dat het niet heel slim is om dingen heel snel te gaan veranderen, omdat we niet voor niks zo succesvol zijn als we nu zijn. Het werkt, het gaat goed.”
Hans: “Ik denk dat er wel iets gaat veranderen. Ik doe de dingen wat meer uit de losse pols. Ik denk dat de zaken met Suzanne en Marco beter worden voorbereid, een goede voorbereiding is 90% van het succes.”
Jullie komen niet met Sunny Cars Holidays? Gewoon, het hele pakket.
Suzanne: “Wij zijn heel goed in autohuur. Dat is onze expertise. Er is nog een wereld te winnen in het verbeteren van het proces. Daar focussen we op.”
Sunny Cars komt uit Duitsland. Lopen ze daar voorop?
Marco: “Niet in alles. Online wordt bijvoorbeeld veel meer vanuit Nederland gedreven. Duitsland is wat traditioneler.”
Suzanne: “Wij moeten dat echt op de agenda zien te krijgen, uitleggen waarom het belangrijk is.”
Hans: “De ontwikkeling van de Sunny Cars-website(s) wordt vanuit een Nederlands bedrijf gedaan.”
Wat staat er op het wensenlijstje?
Suzanne: “Processen verbeteren om het reisgemak te verbeteren voor reizigers. Denk aan online inchecken, ervoor zorgen dat huurcontracten al vooraf zijn ingevuld, dat je de balie kunt mijden bij het ophalen van je auto, enzovoorts.”
Er zijn elk jaar verbeteringen, op een gegeven moment valt er niks meer te verbeteren toch?
Suzanne: “Vergeet niet dat we met meer dan 12.000 verhuurlocaties en meer dan 300 partners samenwerken. In Malaga werken we alleen al met vijftien verhuurders. Dus je moet met vijftien partijen zorgen dat je dat proces optimaal hebt ingeregeld. We zijn telkens bezig om partners te motiveren om hun proces te verbeteren, zodat de reizigers betere ervaringen hebben.”
Marco: “We zijn afhankelijk van derden. Het zijn geen collega’s van ons, maar we zien ze vaak wel als collega’s.”
Ziet de toekomst van huurauto’s er rooskleurig uit?
Hans: “In de afgelopen 45 jaar is er niet veel veranderd in de autohuurwereld. Toen ik aan de balie stond op de Prinsengracht in Amsterdam, gaf ik iemand ook een huurcontract met een sleutel. Je geeft nu nog steeds een sleutel en een huurcontract. Wat je wel ziet, is dat twee jaar geleden al die autoverhuurbedrijven heel erg op elektrificatie hebben ingezet. Ze dachten dat de leisuremarkt ook wel zou meegaan, maar daar hebben ze echt een denkfout in gemaakt. Mensen willen niet elektrisch rijden als ze op vakantie gaan. Partijen als Hertz en Sixt hebben echt honderden miljoenen moeten afschrijven. Nu is iedereen weer een beetje back to basics. De elektrificatie gaat pas weer lopen als je sneller kan laden. Ik verwacht niet dat er de komende jaren veel gaat veranderen.”
Heb je al een bucketlist voor de komende tijd klaar?
Hans: “Jazeker! Op één staat India, want daar ben ik al een tijd niet geweest. Op twee Curaçao, waar mijn ex-zwager werkt en waar ik natuurlijk heel veel partners persoonlijk ken. Zuid-Afrika vinden we ook een heel mooi land en ik wil heel graag nog een keer naar Australië, Nieuw-Zeeland en Zuid-Amerika. Ik heb de luxe dat ik een paar vrienden heb die voor de KLM werken als gezagvoerder en straks ben ik natuurlijk heel flexibel.”
Had je niet in de luchtvaart of een andere tak van de reissector willen werken?
Hans: “Nee, ik ben heel gelukkig met wat ik heb gedaan. Mijn broer werkt bij KLM, hij heeft onlangs zijn 40-jarig jubileum gevierd. 40 jaar bij één baas! Dat zou ik zelf niet zo snel zien doen. Mijn vader werkte ook in de luchtvaart. Hij was commercieel directeur van Air India, die nu dagelijks op Schiphol vliegt. Wij zijn opgevoed met IPB-vliegen en hebben veel van de wereld kunnen zien.”
Tekst gaat verder onder de afbeelding.
Heb je wel iets gehad met autovakanties?
Hans: “Nee, niet echt, maar de eerste vlucht die ik me kan herinneren was Amsterdam-Brussel. Als je dat nu vertelt…, dat kan echt niet meer. We vlogen First Class met een 747 van Pan Ann American, die vlogen Amsterdam-Brussel-New York. We vlogen in 40 minuten naar Brussel en gingen met de trein terug.”
En de eerste autovakantie met je vrouw? Kamperen in Frankrijk of zo?
Marco: “Jij kent Hans echt heel slecht, hè?”
Hans: “Mijn schoonouders hadden een huis in Twente waar je heerlijk kan wandelen en fietsen. Mijn schoonvader werkte voor KLM in Indonesië en Kenia, dat waren ook mooie adresjes voor ons. Dus ja, dan ga je niet met de auto op vakantie…”
En Suzanne en Marco?
Suzanne: “Wij gingen kamperen in Frankrijk met de vouwwagen. Ik ben nog steeds dol op kamperen, maar mijn partner niet.”
Marco: “Wij gingen altijd met de caravan naar de camping. Mijn ouders hebben nog steeds een caravan. Zelf gaan we niet met de caravan op vakantie, maar wel met de auto.”
Hebben jullie een favoriete plek in de auto?
Marco: “Links voor.”
Hans: “Lekker op de achterbank.”
Suzanne: “Ik zit meestal rechts voor.” “Dan houd ik me zowel met links als de achterbank bezig.”
Marco: “Dat ik links voor zit, heeft er mee te maken dat ik het navigatievermogen van een aardbei heb. Mijn vrouw is verrekte goed in navigeren.”
Wat ligt er altijd in de auto?
Hans: “Mijn telefoon.”
Suzanne: “Een flesje water, mijn sleutels en mijn telefoon.”
Marco: “Mijn zonnebril. De achterbak ligt altijd vol met voetballen, voor de kinderen.”
Hans: “Ik heb trouwens een tik overgehouden aan mijn carrière in de auto’s. Ik rijd altijd in een schone auto, ga soms wel twee keer per week door de wasstraat. En heb op kantoor op een gegeven moment tegen de dames en heren gezegd: ‘We hebben jullie kentekens geregistreerd bij de wasstraat en je hoeft er alleen maar heen te rijden. Trek je auto er af en toe doorheen’.”
Wat is jullie grootste ergernis in het verkeer?
Hans: “Er waren drie rijstroken op de A2 afgesloten, want er lag rommel op de weg. Ik heb er echt een bloedhekel aan wanneer mensen door een rood kruis heen rijden.”
Suzanne: “Ik denk vooral aan mensen die niet doorrijden. Daar rijd ik dan heel demonstratief omheen en dan helemaal naar rechts.”
Marco: “Ik heb precies hetzelfde. Mensen die op een vierbaansweg op de derde strook met 90 rijden. Ik moet alleen wel een beetje op mijn woorden letten, want mijn kinderen rijden ook soms mee en die beginnen nu hetzelfde te zeggen als ik.”
Hans: “Wat ook heel belangrijk is, is als je in de auto rijdt ervoor zorgt dat de autosleutel ook aanwezig is. Vertel het eens, Suzanne.”
Suzanne: “Ik ging dus op wintersport en we komen aan bij het hotel, ik parkeer de auto en wil hem later wat beter neerzetten, maar hij startte niet meer. Had ik de sleutel bij het tankstation op het dak laten liggen. Gelukkig was er binnen een uur een huurauto geregeld en de sleutel van onze eigen auto is met DHL naar het hotel gestuurd.”
Tekst gaat verder onder de afbeelding.
Hebben jullie het rijbewijs in één keer gehaald?
Marco: “Theorie in één keer, praktijk in twee keer.”
Suzanne: “In één keer.”
Hans: “Ik heb mijn praktijk in één keer gehaald en mijn theorie in twee keer gehaald. In die tijd had je op dezelfde dag theorie en praktijk. Ik had eerst een theorie en die haalde ik niet. Vervolgens haalde ik mijn praktijkexamen en twee weken later haalde ik mijn theorie.”
Luister je iets in de auto? Radio, podcast?
Hans: “Ja, altijd radio, Radio1.”
Suzanne: “BNR en Radio 1. Als ik het gepraat echt zat ben, ga ik naar een of andere golden oldie-zender.”
Marco: “Altijd BNR. Vrijdagmiddag meestal SlamFM.”
Dat zijn niet de radiostations waar jullie commercials op worden gedraaid, toch?
Suzanne: “We zetten onze radiocommercials breed in, van NPO en 538 tot Q-music. Het hele palet. Als het uitzendschema er is, dan switch ik tussen alles.”
Weleens een verkeersboete gehad?
Hans: “Weleens. Ik gebruik altijd cruise control als ik op de A2 rijd, want daar hebben ze trajectcontrole.”
Suzanne: “Heel soms. Ik krijg ze wel vaker binnen, maar dan zat ik op de rechterstoel.”
Marco: “Niet bijster veel. Ik heb de afspraak met mezelf gemaakt dat als ik dan te hard rijd, dat dan in ieder geval niet meer dan tien tot vijftien kilometer is. Dan is allemaal nog overzichtelijk.”
Hans: “Ik krijg meestal wel een boete als ik in het buitenland een auto huur.”
Heb je nog een mooie route die je wil aanraden?
Hans: “De Tuinroute in Zuid-Afrika, prachtig.” Suzanne: “Ik heb een hele mooie route gereden in Brazilië, maar de mooiste was mede dankzij Hans, de route die we hebben gereden in Oman.”
Marco: “Vorig jaar zijn we met het gezin van Bari naar Napels gereden. Zeker dat laatste stuk is heel mooi. Hoe meer je naar de kust gaat, hoe mooier het wordt.”
Wat ga je komende zomer doen?
Hans: “Van de zomer gaan we lekker naar ons huisje in Italië. Ja, dat klinkt een beetje decadent, maar dat is niet ons huis. Maar het is wel een huis waar we al de laatste tien jaar komen. Boven Rome, heerlijk met een eigen zwembad. In mei gaan we denk ik wel spontaan ergens heen. Met oud en nieuw waren we in Engeland, in de Cotswalds, dat is ook een heerlijke omgeving om met een huurauto rond te rijden.”
Heb je nog plannen voor een eigen bedrijfje?
Hans grappend: “Ja, Shadow Cars.”
Vanuit huis, als zelfstandige reisagent autohuur (ZRA)?
Hans: “Ja, ik ben van plan om te beginnen zoals Kai 33 jaar geleden is begonnen. Nee, zonder gekkigheid, ik wil op de achtergrond actief blijven in de sector als adviseur, maar wil mij ook met maatschappelijke zaken gaan bezighouden. Ik ga mij echt niet vervelen. Ik hoop dat het in de praktijk ook zo gaat zoals ik het mij voorstel.”
Dit interview komt uit de april-editie van Travelpro die je hieronder gratis leest.
